تو مطلب امروز مي خوام از روستايي بگم كه كمي فرق داره با روستاهاي دورو بر خودش يا بهتره بگم فرق ميكنه با روستاهاي منطقه صوماي برادوست از فرهنگ خودم ردم گرفته تا روابط روزمرشون با يكديگه. والبته موقعيت حساس مكاني كه داره.آره روستي سرو قرار گرفته در جنوب غربي صوماي برادوست.گمرك سرو و يا محلي كه شهرك سرو داره احداث ميشه رو كاري ندارم اما خود روستاي سرو بامردماني ساده و مهربونش رفتاراي متفاوتي با همديگه نسبت به روستاهاي اطراف دارند.خوب هركس كه با يه نفر از اهالي اين روستا نشست برخواست كرده مي فهمه من چي ميگم. زيادي با هم پسرخاله ان يكمم از بقيه روستا ها بنظر خودم عقب موندن، روستا شامل 100 خانواري ميشه با جووناي متعصب و البته شوخ مزاج.پيوندشون با روستاهاي اطرافم كه خيلي سخته اكثراً با دوروبريهاشون سر دعوا دارن نه رفت و آمد كه هيمنه منو وادار ميكنه بگم عقب هستن از روستاها و جامعه خودشون.تقريبا همه مردم اين روستا از طايفه دري هستن كه گويششون هم تقريبا يه جوري متفاوته با لهجه هاي روستاهاي اطراف.خوب يادمه هر وقت كه مسابقات ورزشي تو سطح منطقه برگزار مي كرديم اول از همه اسم روستاي سرو بعنوان شرور و دعواكار شناخته مي شدن بعدشم روستاي گنگچين و البته جلقران.كه اوناي ديگه رو كار ندارم بحثم سر روستاي سروست.يه رود بزرگ هم قبلاً از وسط اين روستا مي گذشت كه به اسم خود روستا يعني چمه سرو كه همون رود سروست معروف بود.البته الان ديگه بجز فصل بهار اين رود آب چنداني نداره.آب واسه آبياري دشت و مزارع روستا هم زياده. كه البته اينكار اهالي روستا كه آب رو واسه روستاهاي پايينتر كم ميكنند تا خودشون سيرآب شن كار درستي نمي تونه باشه.در كل مردم اين روستا اگه توهين نباشه يكم عجيبن و البته شاد و سرزنده بين اين اهالي هم رفت و آمد خيلي گرم و شيرينه. اميدوارم اين روستا هم از همه امكاناتي كه يك روستا ميتونه بهره مند شه بر خوردار بشه اونم زوده زود. وبه اميد موفقيت براي سرو و اهالي روستاشون.